استاندارد ملی ارزﯾﺎﺑﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد و ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪی ﺳﻄﻮح ﻓﻮق آب ﮔﺮﯾﺰ تدوین شد
به گزارش مجله تانی بای، استاندارد ﻓﻨﺎوری ﻧﺎﻧﻮ - ﭘﻮﺷﺶﻫﺎ و ﺳﻄﻮح ﻓﻮق آب ﮔﺮﯾﺰ - ارزﯾﺎﺑﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد و ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪی ﺑﺮ اﺳﺎس اﻧﺪازهﮔﯿﺮی زاوﯾﻪ ﺗﻤﺎس ﺑﻪ روش ﻗﻄﺮه ﺑﯽ ﭘﺎﯾﻪ - ﻣﺸﺨﺼﻪﯾﺎﺑﯽ و روشﻫﺎی آزﻣﻮن تصویب و آماده انتشار شد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرنگاران، صدمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد های فناوری نانو به صورت مجازی برگزار گردید و استاندارد ﻓﻨﺎوری ﻧﺎﻧﻮ - ﭘﻮﺷﺶﻫﺎ و ﺳﻄﻮح ﻓﻮق آب ﮔﺮﯾﺰ - ارزﯾﺎﺑﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد و ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪی ﺑﺮ اﺳﺎس اﻧﺪازهﮔﯿﺮی زاوﯾﻪ ﺗﻤﺎس ﺑﻪ روش ﻗﻄﺮه ﺑﯽ ﭘﺎﯾﻪ - ﻣﺸﺨﺼﻪﯾﺎﺑﯽ و روشﻫﺎی آزﻣﻮن تصویب و آماده انتشار شد.
ﺳﻄﻮح ﻓﻮق آب ﮔﺮﯾﺰ ﮐﺎرﺑﺮدﻫﺎی روزاﻓﺰوﻧﯽ در ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ دارﻧﺪ. ﺑﺎزار ﺗﻘﺮﯾﺒﯽ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﻓﻮق آب گرﯾﺰ در ﺳﺎل 2020 حدود 8/1 ﻣﯿﻠﯿﺎرد دﻻر ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﺮای ﺳﺎﺧﺖ ﺳﻄﻮح ﻓﻮق آب ﮔﺮﯾﺰ روشﻫﺎی ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ ﺗﻮﺳﻌﻪ داده ﺷﺪه اﺳﺖ، ﻣﺎﻧﻨﺪ: رﺳﻮب دﻫﯽ ﺑﺨﺎر ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ، ﻻﯾﻪ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﭼﺮﺧﺸﯽ، ﺣﮑﺎﮐﯽ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ، ﮐﻨﺪوﭘﺎش، رﺳﻮب دﻫﯽ ﭘﻼﺳﻤﺎ، اﮐﺴﯿﺪاﺳﯿﻮن ﭘﻼﺳﻤﺎی اﻟﮑﺘﺮوﻟﯿﺘﯽ، آﻧﺪاﯾﺰﯾﻨﮓ، ﻓﻮﺗﻮﻟﯿﺘﻮﮔﺮاﻓﯽ، ﺳﻞ-ژل.
ﺑﻌﻀﯽ از ﺧﻮاص وﯾﮋه ﺳﻄﻮح ﻓﻮق آب ﮔﺮﯾﺰ ﻋﺒﺎرت است از: ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺧﻮد ﺗﻤﯿﺰﺷﻮﻧﺪﮔﯽ، ﺿﺪ ﻏﺒﺎر ﺑﻮدن، ﺿﺪﺑﺎﮐﺘﺮی ﺑﻮدن، ﯾﺦ ﮔﺮﯾﺰی، ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮردﮔﯽ، ﮐﻢ اﺻﻄﮑﺎک ﺑﻮدن و ﺳﺎزﮔﺎر ﺑﻮدن ﺑﺎ ﺑﺪن. ﺳﻄﻮح ﻓﻮق آب ﮔﺮﯾﺰ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺎﺻﯿﺖﻫﺎی ﻣﺬﮐﻮر در ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﺎرﺑﺮد دارﻧﺪ.
ﺳﻄﻮح ﻓﻮق آب ﮔﺮﯾﺰ ﻣﻮرداﺳﺘﻔﺎده در ﺻﻨﻌﺖ، در ﻣﻌﺮض ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﺎری ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ و در نتیجه ﺧﻮاص ﺳﻄﻮح ﻓﻮق آب ﮔﺮﯾﺰ ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده و ﯾﺎ از ﺑﯿﻦ ﻣﯽرود. اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﺎری شامل ﺳﺎﯾﺶ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ، ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻣﻌﺮض ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﯿﺪ، ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻣﺤﯿﻂ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺧﻮرﻧﺪه و ﭼﺮﺧﻪ دﻣﺎﯾﯽ می گردد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ دوام ﺳﻄﻮح ﻓﻮق آب ﮔﺮﯾﺰ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﻮد.
اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد روشﻫﺎی آزﻣﻮن ﺑﺮای ارزﯾﺎﺑﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺳﻄﻮح و ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﻓﻮق آب ﮔﺮﯾﺰ را مشخص می نماید. در این استاندارد روش های آزمون برای مقدار گیری دوام اﯾﻦ ﺳﻄﻮح در برابر ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺎﻧﻨﺪ: ﺗﻨﺶ ﺑﺮﺷﯽ و ﻧﺮﻣﺎل، ﺳﺎﯾﺶ، ﺿﺮﺑﻪ ﻧﺮم (آب)، ﺿﺮﺑﻪ ﺳﺨﺖ (شن)، ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﯿﺪ، ﻣﺎﯾﻌﺎت (اﺳﯿﺪ، ﺑﺎز، ﻣﻮاد ﯾﻮﻧﯽ) و چرخه دﻣﺎﯾﯽ ارائه می گردد.
برای تدوین این استاندارد ملی از مجموعه ای از استاندارد های ملی و بین المللی استفاده شده است. این استاندارد ملی با حمایت ستاد توسعه فناوری نانو و مشارکت سید فرشید چینی (عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه تهران)، به اسم دبیر تدوین استاندارد و متخصصانی از دانشگاه های فنی و صنعتی کشور، پژوهشگاه استاندارد، پژوهشگاه رنگ، شرکت های تخصصی مرتبط و ستاد توسعه فناوری نانو تدوین شد.
منبع: خبرگزاری دانشجو