رزومه سازی از گپ زدن با رونالدو؟ ، اشتباه بچگانه از ملی پوش ایران و قطع امید از یک پرسپولیسی - مجله تانی بای

خبرنگاران آنلاین - بهروز رسایلی

رونالدو، رونالدو، رونالدو؛ یک هفته است که همه جا فقط همین یک نام تکرار می گردد، اما آنچه از یاد رفته این است که پرسپولیس و النصر عربستان یک بازی در چارچوب لیگ قهرمانان آسیا برگزار کردند که از زوایای فنی هم مهم است و باید مورد ارزیابی قرار بگیرد. اگر از بحث در خصوص ستاره پرتغالی فارغ شدید، بد نیست این جنبه از موضوع را هم مورد تأمل بیشتری قرار بدهیم.

چرا اینقدر ترسو؟

با وجود نابرابری در توان 2تیم و همه مسائل و بدبیاری هایی که پرسپولیس در برابر النصر عربستان داشت، هیچ تردیدی نیست که شاگردان یحیی گل محمدی فوتبال خودشان را بازی نکردند. پرسپولیس به وضوح تحت تأثیر نام ستاره های حریف و هیاهوی قبل از مسابقه قرار گرفته بود و نهایتا هم شکست تلخی را پذیرفت؛ باختی که اگر علیرضا بیرانوند نبود و نمی رسید، شاید به مراتب سنگین تر از این می شد. آیا واقعا این همان تیمی است که بارها طعم تلخ شکست را به ژاوی هرناندس و السدی ها چشاند؟ چرا این همه ترسو؟ چرا این همه بی اعتمادبه نفس؟

شما ملی پوشی آقای سرلک!

با وجود همه مسائلی که پرسپولیس با آن دست و پنجه نرم می کرد، باز این احتمال وجود داشت که سرخپوشان با دست پر از استادیوم آزادی خارج شوند و از مهمان پرستاره خود امتیاز بگیرند. با وجود این، درست در شرایطی که پرسپولیس می رفت کمی روی بازی مسلط گردد، میلاد سرلک با یک اشتباه بسیار بزرگ و عجیب تیمش را 10نفره کرد. اخراج یک بازیکن در دقیقه53 آن هم در چنین رقابت سنگین و سختی، حقیقتا کار تیم را سخت می نماید. پرسپولیس هم از همین نقطه لطمه خورد و بازی را از دست داد. کارت اول سرلک را شاید بتوان با توجه به خرابی زمین چمن و لیز خوردن او در بدترین موقعیت ممکن توجیه کرد، اما کارت دوم او حقیقتا بچگانه بود و هیچ تناسبی با تجارب و موقعیت این بازیکن نداشت. درست است که نباید یک نفر را با یک بازی قضاوت کرد، اما آدم با خودش فکر می نماید این آقای سرلک واقعا ملی پوش است؟ خب اگر در یک مصاف مهم ملی مرتکب چنین اشتباهی گردد چه باید کرد؟

رزومه سازی از گپ زدن با رونالدو؟

لحظات دیگری هم در این مسابقه بود که دوستش نداشتیم؛ ازجمله زمانی که محمدحسین کنعانی زادگان همراه با رونالدو آسیب دید و از زمین بیرون رفت. او در این لحظات با ذوقی آشکار دنبال گپ زدن با ستاره پرتغالی بود؛ طوری که انگار یک طرفدار ساده فوتبال در خیابان است. آدم فکر می نماید اگر کنعانی موبایل داشت، لابد همانجا با کریس سلفی هم می گرفت! شما فوتبالیست حرفه ای هستی، بازیکن پرسپولیس بزرگی، ملی پوش ایرانی، آیا جایگاهت را می شناسی؟ این رفتارها در شأن موقعیت شما هست؟

چمن، چمن، چمن

حتی یک کلمه اضافی هم در این مورد نمی گردد گفت. همه چیز روشن است و یک شکست بزرگ در مسیر برگزاری این بازی به شمار می آید. خودی ها که عادت دارند؛ واکنش بازیکنان و رسانه های عربستانی را به کیفیت نازل چمن آزادی ببینید و از خودتان بپرسید آیا این شرایط برای ما خوب است!؟

قطع امید از شهاب/ زاهدی هم از نظر فنی ناامیدکننده بود و هم از نظر رفتاری

به جرأت می توان گفت یکی از بازندگان بزرگ بازی پرسپولیس و النصر عربستان، شهاب زاهدی بود. او که به عنوان خرید تازه پرسپولیس در لیگ برتر هم آغاز خوبی نداشته، در این ملاقات در ترکیب اصلی قرار نگرفت، با این حال مصدومیت زودهنگام و زیانبار مهدی ترابی باعث شد کادرفنی به اجبار زاهدی را به میدان بفرستد و البته که این بازیکن نمایشی اسفبار داشت؛ هم در طول مسابقه و هم در انتها بازی.

زاهدی به هیچ عنوان در جریان بازی نتوانست به پرسپولیس یاری کند. او اواسط نیمه اول یک موقعیت بسیار خوب داشت که تصمیم گرفت به جای ضربه زدن به توپ، با چشم بسته پاس رو به بیرون بدهد که خب نتیجه اش از کف رفتن فرصت بود. جالب اینکه بازیکن عربستانی النصر در نیمه دوم شبیه این موقعیت را به دست آورد و با یک ضربه محکم پای چپ طاق دروازه بیرانوند را فروریخت. زاهدی بعلاوه روی یک ارسال از ضربه ایستگاهی هم فرصت گلزنی پیدا کرد اما ضربه سرش را به زیر توپ زد؛ درست مثل کسانی که تازه فوتبال یاد گرفته اند، همان چیزی که عوام در خصوصش می گویند: شاخ زدن! بازی ضعیف زاهدی آنقدر ادامه پیدا کرد که نهایتا این بازیکن که خودش به صورت تعویضی وارد زمین شده بود، در دقایق انتهای بار دیگر از میدان بیرون رفت.

از همه بدتر اما اقدام زاهدی برای گرفتن پیراهن رونالدو بعد از انتها بازی بود که با پاسخ منفی ستاره پرتغالی هم همراه شد تا شب عجیب و ناکام او کامل تر گردد. حالا کل باخت تیم به کنار؛ بازیکنی که تعویضی به زمین آمده و آنقدر بد بوده که دوباره تعویض شده، چرا باید دنبال گرفتن پیراهن ستاره رقیب برود؟ آیا بهتر نیست او یک گوشه رختکن بنشیند و به شرایط خودش فکر کند؟ آنچه زاهدی انجام داد، حتی گروهی از آخرین مدافعان او را هم ناامید کرد.