عبور از امنیت بهداشت ایران با تراکتور - مجله تانی بای

آنچه در این ماجرا شبهه ایجاد می کند و نیت باشگاه های خواهان تعطیلی کامل لیگ را زیر سوال می برد، مخالفت آن ها با مشخص قهرمان لیگ و البته خواسته آن ها برای حفظ صندلی فعلی شان یا قرعه کشی برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا فصل آینده است. مسئله ای که جنجال آفرین هم شده و تبدیل به مهم ترین موضوع مطروحه میان باشگاه هاست، اما آیا می توان فوتبال را تا تاریخ نامشخصی (خاتمه بیماری کرونا یا کشف واکسن) تعطیل کرد و لیگ را برگزار نکرد؟ در این صورت فوتبال ایران چه سرنوشتی خواهد داشت؟ بر فرض که لیگ نوزدهم تعطیل شود، تکلیف لیگ بیستم چه خواهد شد آن هم در شرایطی که به گفته مسئولان وزارت بهداشت، پاییز و زمستان شاهد شدت دریافت کرونا و البته آنفولانزا خواهیم بود.

مسلماً تمام اتفاقات فوتبالی به صورت زنجیره وار به یکدیگر متصل است و هر تصمیمی، می تواند روی اتفاقات دیگری نیز تاثیرگذار باشد. در شرایطی که فوتبال در سراسر دنیا از سر گرفته شده یا از سر گرفته خواهد شد، اما عده ای در ایران معتقدند مسابقات همچنان باید تعطیل باشد. در همین حال در تمام دنیا از کشور های کوچک و بزرگ و با هر شکل امکاناتی، فوتبال از سر گرفته خواهد شد و تعطیلی فوتبال فقط در کشور هایی رخ داده که دولت ها یا حکومت های آن ها اجازه هیچ گونه فعالیت اجتماعی را نداده اند، اما در ایران می بینیم که بیشتر مشاغل کارشان را آغاز کرده اند. در حال حاضر از چهار تیم ایرانی حاضر در لیگ قهرمانان آسیا، سه تیم راضی به ادامه لیگ نیستند و منطق مشخصی هم برای تعطیلی لیگ ندارند، اما آیا این اتفاق تاثیری در سرنوشت آن ها در آسیا نخواهد گذاشت؟

تاکید فیفا این بوده که فوتبال در صورتی که دولت ها اجازه می دهند، ادامه پیدا کند و تنها در صورتی که اجازه دولت ها نباشد یا از سوی فدراسیون ها تشخیص داده شد، تعطیل شود. در صورت تعطیلی هم باید شرایط فصل جاری مسابقات از جمله قهرمان، سهمیه ها و نحوه سقوط و صعود ها مشخص شود، اما در ایران حامیان تعطیلی لیگ به هیچ کدام از این مسائل پایبند نیستند.

در شرایطی که دولت ایران اجازه از سرگیری مسابقات فوتبال را داده و فدراسیون فوتبال هم مسئله ای برای برگزاری مسابقات ندارد، آیا فشار باشگاه ها برای تعطیلی لیگ سرنوشت فوتبال ایران را در عرصه های بین المللی دچار خطر نمی کند؟ آیا تعطیلی لیگ با فشار باشگاه ها علیرغم اجازه دولت و فدراسیون، حریفان ایران چه در لیگ قهرمانان آسیا و چه در انتخابی جام دنیای را بر آن نمی دارد تا بار دیگر در خصوص فوتبال ایران شبهه ایجاد کنند؟

فوتبال ایران همین چند ماه پیش و پیش از همه گیری دنیای کرونا، درگیر حل و فصل مشکل میزبانی هایش بود. دریافت میزبانی از تیم های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا و انتخابی جام دنیای تا تصمیم قطعی پیش رفت و در نهایت با تغییراتی روبرو شد، اما این مشکل به صورت قطعی حل و فصل نشد. حالا در شرایط فعلی شبهه ایجاد کردن علیه امنیت بهداشتی کشور می تواند دردسر جدیدی ایجاد کند، آن هم در شرایطی که فوتبال در دنیا با رعایت پروتکل های بهداشتی ادامه پیدا می کند و در ایران هم تصمیم بر همین اساس است.

کشور های مطرحی که فوتبال در آن ها تعطیل شده فرانسه، هلند و بلژیک هستند که دولت ها اجازه هیچ گونه مراسم، گردهمایی و مسابقه ای را در این کشور ها نداده اند. قهرمان یا سهمیه ها نیز طبق جدول مشخص شد و در اسکاتلند هم تصمیم بر آن شد باشگاه ها نظر بدهند و پس از رای گیری و تصمیم به تعطیلی لیگ، فدراسیون فوتبال اسکاتلند، سلتیک را به عنوان صدرنشین لیگ، قهرمان این فصل معرفی کرد.

حالا در ایران با وجود اجازه دولت، اگر فشار ها ادامه داشته باشد، چه معنایی دارد؟ با وجود اینکه فدراسیون فوتبال تصمیمی به رای گذاشتن این مسئله یا تعطیلی و مشخص قهرمان پیش از خاتمه مسابقات ندارد، آیا فشار ها و تهدید به ارسال نامه به فیفا از دیدگاه خارجی این معنا را نمی دهد که تیم های ایرانی شرایط برگزاری مسابقات را ندارند؟ در شرایطی که نسبت مثبت بودن تست کرونا در کشورمان آنچنان بغرنج نیست، آیا اعلام باشگاه ها مبنی بر مثبت بودن تست کرونا تعداد بالایی از بازیکنان بدون داشتن تاییدیه از مراکز مورد تایید، این گِرا را نمی دهد که حضور تیم های ایرانی در عرصه های بین المللی می تواند خطرساز باشد؟ تست های مثبتی که البته بعد از چند روز منفی شد!

تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا تا این لحظه برگزاری ادامه دیدار های لیگ قهرمانان آسیا به صورت متمرکز است، در حالی که فدراسیون فوتبال ایران درخواست میزبانی داشته است. از طرفی تیم ملی هم از چهار دیدار باقیمانده اش در مرحله فعلی انتخابی جام دنیای در سه دیدار میزبان خواهد بود، آیا شبهه ایجاد کردن در خصوص امنیت بهداشتی کشور نه تنها میزبانی، بلکه برای حضور تیم های ایرانی از جمله باشگاه ها و تیم ملی مشکل ساز نخواهد شد؟

عده ای که با اهداف شخصی و البته عمدتاً روی امواج هواداری به دنبال تعطیلی لیگ هستند، به این فکر کرده اند که بازی خطرناک آنها، می تواند تبعات سنگینی برای فوتبال ایران داشته باشد؟ آیا این فشار ها نمی تواند حتی بازی در زمین بی طرف را هم برای تیم های ایرانی غیرممکن کند؟ عدم حضور احتاقتصادی فوتبال ایران در صحنه فوتبال قاره آسیا چه در بخش ملی و چه در بخش باشگاهی، علاوه بر از دست رفتن اعتبار، باعث از دست رفتن درآمد های هنگفت تبلیغات محیطی و پخش تلویزیونی نیز خواهد شد که از سوی AFC به تیم های شرکت کننده پرداخت می شود که این مسئله هم فدراسیون و هم باشگاه ها را با مسائل اقتصادی بغرنجی روبه رو خواهد کرد.

یکی از ایراد های تیم ها به این است که در صورت آغاز بازی ها و سفر به شهر های مختلف احتمال مبتلا شدن اعضای آن ها به کرونا افزایش می یابد یا در صورت متمرکز بودن بازی ها آن ها دچار هزینه های اقتصادی سنگین تری خواهند شد. این دغدغه درستی است که مطرح شده، اما بدون راه حل نیست. فدراسیون فوتبال می تواند با متمرکز برگزار کردن بازی ها از سفر های متعدد جلوگیری کند و با توجه به بدون تماشاگر برگزار شدن بازی ها نیز، میزبانی و میهمانی تیم ها معنایی ندارد. در خصوص افزایش هزینه ها و مسائل اقتصادی نیز که این مسئله به دلیل شیوع ویروس کرونا در دنیا اجتناب ناپذیر بوده، مشکل غیر قابل حلی وجود ندارد. فیفا اعلام کرده به هر کشوری 500 هزار دلار کمک خواهد کرد و فدراسیون فوتبال می تواند از این کمک اقتصادی فیفا و حتی از محل درآمد های تبلیغات محیطی، هزینه برگزاری متمرکز بازی ها را پرداخت کند تا مسئله ای نیز از این بابت وجود نداشته باشد.

آنچه مسلم است، مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ باید فرایند فعلی را به درستی مدیریت کنند و با توجه به دغدغه باشگاه ها و البته نظرات ضد و نقیض آنها، تصمیماتی را اتخاذ، ابلاغ و اعلام کنند که مقابل این حاشیه های آفت زا گرفته شود. آفتی که اگر به جان فوتبال ایران بیفتد، تبعات سنگینی برای فوتبال کشورمان در عرصه های بین المللی خواهد داشت. آن هایی که با این کار ها به گونه ای نسخه فوتبال ایران را می پیچند و با خودزنی، سردمدار تعطیلی لیگ هستند، تا به اینجا هیچ راه حلی در صورت تعطیلی لیگ ارائه نکردند تا بتوان در خصوص منطقی بودن نظر آن ها صحبت کرد.

ابتدای گزارش اشاره کردیم که بحث تعطیلی لیگ برتر با لیدری باشگاه تراکتور اجرا شده است. بد نیست در اینجا نگاهی به اظهارات اخیر زنوزی مالک دو باشگاه تراکتور و ماشین سازی بیندازیم. او بار دیگر صحبت های قبلی خود مبنی بر اینکه اجازه نمی دهند تراکتور قهرمان شود، دنبال قهرمان کردن یک تیم خاص هستند، سه قهرمانی از ما گرفته اند و ... را تکرار کرده و جالب اینکه هر بار هم کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال تنها نظاره گر بوده و هیچ اقدامی انجام نداده است. اگر واقعا زنوزی مدرکی دارد باید آن ها را ارائه کند وگرنه شبهه افکنی کار بسیار ساده و پیش پا افتاده ای است که مالک تراکتور حداقل نشان داده در این کار تبحر دارد. اگر تراکتور به گفته زنوزی دنبال جام فلزی نیست پس چرا در لیگ شرکت می کند؟ نکند آن ها فقط برای سلامتی شان ورزش می کنند!

موضوع دوم اینکه مالک دو باشگاه تراکتور و ماشین سازی که فریاد قانون سر می دهد، خودش مرتکب تخلف شده چرا که نمی تواند همزمان در دو باشگاه مالک باشد. آیا بهتر نیست زنوزی از خودش، احترام گذاشتن به قانون را آغاز کند؟

از سوی دیگر زنوزی اعلام کرده که برای آن ها مهم نیست به لیگ دسته اول بفرایند. معمولا می گویند طرف هیجانی شده و داغ است و چیزی گفته؛ آیا مدتی که بگذرد زنوزی همین حرف را تکرار می کند یا آن زمان درصد متهم کردن دیگران برمی آید؟

مالک هواپیمایی آتا البته در مصاحبه اخیرش گفته که با توجه به کرونا هواپیمایی خوابیده است. او، اما نگفت که آیا مسافرانی که سوار هواپیمای شرکتش می شوند در هواپیما کنار هم روی صندلی می نشینند یا یک در میان؟ آیا او فاصله گذاری اجتماعی را در شرکت هواپیمایی اش اجرا کرده است؟ آیا او به خاطر کرونا بلیت ها را یک صندلی در میان فروخته یا پروازهایش را به صورت کامل لغو کرده است؟ آیا در فضای سربسته هواپیما کرونا نیست یا شاید هم هواپیمایی آتا از ویروس کرونا در امان است!

مالک دو باشگاه تراکتور و ماشین سازی که از عِرق و علاقه اش به فوتبال به عنوان یک هوادار صحبت کرده، کاش در قامت یک مدیر بداند که حرف ها و رفتارهایش چه تاثیری می تواند روی مسائلی نظیر میزبانی های ایران و مواردی که در بالا به آن ها اشاره شد، بگذارد و کاش این را هم بداند که نامه ای که در فضای مجازی منتشر می شود قبل یا بعد از آن باید به دفتر آن مسئول فرستاده شود. ظاهرا فضای مجازی آنقدر روی او تاثیر گذاشته که فراموش کرده فضای حقیقی هم در کار است!